ฟิค
- ดาไซตอนเด็กๆ -
- 1 -
ณ ร้านขายเนื้อแห่งหนึ่ง
"เอ้า โฮคุโตะ วันนี้ไปต่อยกับใครมาอีกล่ะ
หน้าบวมเชียว"
ลุงเจ้าของร้านถามอย่างเป็นกันเอง
"นิดหน่อยนะครับลุง" โฮคุโตะ พูดพลางจับแก้มตัวเองที่มีผ้าก๊อตแปะอยู่
(ถึงจะเจ็บตัวนิดหน่อย แต่ก็เป็นวิธีที่ได้เงินเร็วที่สุดแล้ว สำหรับเด็กอายุ 15 อย่างเค้า โฮคุโตะคิดในใจ)
" 3 ชิ้นนะครับ "
"อ้าวนี่ แถมให้ เป็น 4 ชิ้นเลย จะเอาไปให้น้องชายใช่ไหมล่ะ"
"อ่ะครับ ขอบคุณครับลุง"
โฮคุโตะจ่ายด้วยเหรียญ 500 เยน
1 หนึ่งเหรียญ
พร้อมยื่นมือรอรับเงินทอน 50
เยน
"กี่ขวบแล้วเหรอ เด็กคนนั้นน่ะ"
" 5
ขวบครับ "
"ฉันชอบนะ เด็กคนนั้น คุยเก่ง
ฉลาดดี "
"พูดมากนะสิครับลุง
ชอบถามอะไรเยอะแยะตลอดเลย"
บทสนทนาจบลงแค่นั้น
เพราะมีลูกค้าคนใหม่เข้ามาพอดี
โฮคุโตะเดินเข้าไปในซอยลึก และมาหยุดอยู่ตรงหน้าบ้านชั้นเดียวเก่าๆโทรมๆหลังนึง
ตรงหน้าบ้านมีสวนหย่อมเล็กๆ
ที่เค้ากับน้องชายช่วยกันปลูกดอกไม้ไว้
จากเมล็ดพันธุ์ที่ได้รับแจกมาเมื่อ 3
เดือนก่อน
โอซามุ "พี่ฮะ กลับมาแล้วเหรอ
ดูสิ ออกดอกแล้วน่ะ"
โฮคุโตะ "อื้ม"
โอซามุ "มันคือดอกอะไรเหรอ"
โฮคุโตะ "เอ๊ะ ไม่รู้สิ
ฉันลืมไปแล้วนะ ชื่อของมัน
ถ้าโตกว่านี้อีกหน่อยคงรู้ล่ะมั้ง"
โอซามุ "ถ้าโตกว่านี้จะรู้เหรอ"
โฮคุโตะ "ใช่ ถ้าเราโตขึ้น
เราจะรู้ทุกอย่างเลยนะ โอซามุ "
โฮคุโตะลูบหัวโอซามุอย่างอ่อนโยน
โฮคุโตะ "แต่ว่า ตอนนี้ต้องกินก่อนนะ"
โอซามุ "หอมสุดๆเลย"
โฮคุโตะ "หอมสุดๆเลยใช่มั๊ยล่ะ
555"
โฮคุโตะ บาดเจ็บมาเหรอ
อื้ม นิดหน่อยนะ
ฉันช่วยทำแผลนะ
ไม่เป็นไร โอซามุ แค่นายนั่งอยู่ข้างๆฉันก็ช่วยได้มากแล้วล่ะ
พี่ฮะ ทำไมต้องสู้ด้วยล่ะ
เพราะไม่ยอมแพ้ไงล่ะ
ไม่ยอมแพ้อะไรเหรอ
แล้วนี่คืออะไรเหรอ
เค้าเรียกว่าผ้าพันแผล
ถ้าใช้สิ่งนี้พันไว้ตรงที่เจ็บจะหายเร็วขึ้นเหรอ
พันไว้
เพื่อป้องกันไม่ให้ฝุ่นหรือสิ่งสกปรกเข้าไปโดนแผลน่ะ
ถ้าแผลสะอาด
แผลก็จะหายเร็วขึ้น
หลังจากฆ่าเชื้อและทายาแล้วก็ต้องเอาผ้าพันแผลปิดไว้ พันไว้แบบนี้น่ะรู้มั๊ย
แล้วถ้าเจ็บตรงนี้ล่ะ ถ้าเจ็บตรงหัวใจ ช่วยได้ไหม
อืม ไม่รู้สิ
ก็คงจะช่วยได้ล่ะมั้ง
งั้นขอหน่อย ขอผ้าพันแผลหน่อย
เอาสิ
โอซามุรับม้วนผ้าพันแผลมาแกะออก
แล้วนั่งลงกับพื้น โอซามุพยายามพันตัวเองอย่างเก้ๆกัง
สุดท้ายแล้วมีผ้าพันแผลวนล้อมเค้าอยู่
ตลกจริงๆนะนายเนี่ย ฮ่าๆ เหมือนลูกแมวเล่นไหมพรมเลย
มานี่ม่ะ
ถ้าอยากพันจริงๆฉันจะช่วยพันให้
โอซามุเงยหน้ามอง
โฮคุโตะมองตาโตๆใสๆของโอซามุแล้วอดเอ็นดูไม่ได้
เจ็บตรงไหนเหรอ โอซามุ ?
ตรงนี้
ตรงหัวใจเหรอ ?
ตรงหัวใจ
โฮคุโตะ ฉันอยากพันข้างใน ขอถอดเสื้อก่อนนะ
- โฮคุโตะคิดว่าโอซามุแค่อยากเล่นอะไรตามประสาเด็กเท่านั้น -
โอซามุยกแขนขึ้นแล้วโฮคุโตะค่อยๆใช้ผ้าพันแผลพันรอบๆอกโอซามุ
แค่นี้พอไหม
อื้ม แค่นี้ก็พอ
เอ้า ใส่เสื้อซะ
ขอบคุณนะ โฮคุโตะ
อื้ม
เหมือนจะเจ็บน้อยลงจริงๆด้วยนะ
นั่นเพราะนายรู้สึกอุ่นขึ้นรึเปล่า
555
ผ้าพันแผลนี่ดีจริงๆนะ โฮคุโตะ
ฉันอยากพันตรงอื่นๆเพิ่ม
- พี่ฮะ -
พรุ่งนี้ซื้อผ้าพันแผลมาเพิ่มให้อีกได้ไหม
ฉันว่าคงไม่ได้นะ 555 ถึงเวลาที่ต้องนอนแล้วนะโอซามุ ห่มผ้าซะ
เน่ๆ โฮคุโตะ เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไปใช่ไหม
อื้ม ฉันหวังว่าอย่างนั้น
หวังว่าแปลว่าไรเหรอ
ฮ่าๆ โอซามุ เมื่อไหร่นายจะโตนะ
โฮคุโตะยิ้มแล้ว ดีจังเลย
หลับตาลงซะเถอะโอซามุ เวลาที่นายหลับแล้ว นายจะได้ไม่ต้องรู้สึกถึงความเจ็บปวดต่อไปอีกยังไงล่ะ
ฉันไม่อยากตื่นขึ้นมาอีกเลยโฮคุโตะ เพราะว่าเวลาตื่นขึ้นมา ฉันก็ต้องพบกับความเจ็บปวดอีกครั้ง
ไม่เป็นไรหรอกโอซามุ ฉันจะอยู่ข้างๆนายเอง
แล้วทั้งสองคนก็ผล่อยหลับไป............
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น