ฟิค ดาไซ x ชูยะ
文豪ストレイドッグス (Bungo Stray Dogs)
太宰治 x 中原中也
Dazai Osamu x Nakahara Chuuya
Soukoku (双黒)
Part 2
『久しぶり』
ความเกรี้ยวกราดของชูยะ ทำให้ดาไซต่อยที่ท้องชูยะเบาๆเพื่อเรียกสติ
ชูยะยังหงุดหงิดไม่หายเลยต่อยเข้าไปเต็มรัก โมโหที่ดาไซไม่เอาจริงเอาจังกับการต่อยเลยสักนิด
〔ต่อยเบาๆแบบนี้แล้วฉันจะเกลียดนายลงได้ยังไงดาไซ ถ้านายทำร้ายฉันมากกว่านี้ ฉันคงจะมีเหตุผลให้เกลียดนายจริงๆได้บ้าง แต่นี้แค่ต่อยยังต่อยฉันเบาขนาดนี้〕
〔ชูยะ〕
”แน่จริงก็ต่อยมาแรงๆสิว่ะ
ดาไซ”
ดาไซกระเด็นไปจนติดกำแพง
ชูยะคว้ามีดขึ้นมาจ่อคอดาไซ แต่ในใจมีน้ำตามากมายเหมือนจะไหลไม่หยุด
〔ดาไซ〕
”ที่ฉันทำแบบนี้ก็เพราะฉันไม่อยากเสียใครไปอีกแล้ว รวมทั้งนายด้วย ชูยะ”
”มีคนดีๆมากมาย
ชีวิตของพวกเค้ามีค่าและไม่ควรถูกหลอกใช้เพียงเพื่อเป็นเครื่องมือใช้แล้วทิ้งของพอร์ทมาเฟีย”
”ทั้งนายและฉันก็เหมือนกัน
ถ้าไร้ประโยชน์ขึ้นมาเมื่อไหร่ก็จะถูกเขี่ยทิ้งอย่างไม่ใยดี”
”ฉันสามารถช่วยนายได้นะ ชูยะ
ถ้านายต้องการ นายสามารถช่วยคนอื่นได้นะ ชูยะ”
〔ชูยะ〕
”มันจะง่ายแบบนั้นเหรอ
ดาไซ ฉันน่ะ ฉันน่ะ”
”นายเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้หรอก
ดาไซ สีดำของเมืองนี้นับวันจะยิ่งเข้มข้นมากขึ้นเรื่อยๆ”
”นายคิดว่าจะเปลี่ยนแปลงอะไรได้งั้นเหรอดาไซ”
〔ดาไซ〕
”ชูยะ พวกเราได้ตอนนี้นะ
กลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้วล่ะ
ฉันไม่สามารถอยู่เคียงข้างนายได้อีกต่อไปแล้วชูยะ”
〔ชูยะ〕
”นายสร้างทางเลือกที่อยากลำบากที่สุดให้กับฉันสินะ”
”นายรู้ว่าฉันจะไม่มีวันทิ้งพอร์ทมาเฟียไป”
”สักวันนึงฉันจะทำให้นายเปลี่ยนใจให้ได้ ชูยะ”
”แล้วทำไมฉันจะต้องเชื่อนายด้วยดาไซ ”
〔ดาไซ〕
”เมื่อเวลานั้นมาถึง ชูยะ แม้ว่าเมืองนี้อาจจะไม่มีวันเป็นสีขาวขึ้นมาได้
แต่เมืองสีเทาที่เราทุกคนสามารถอยู่ร่วมกันได้ ที่ที่ฉันสามารถปกป้องรอยยิ้มของนายได้ ชูยะ”
”ฆ่าฉันซะเถอะ ชูยะ ”
ชูยะมือสั่นด้วยความโกรธ
ชูยะปักมีดลงข้างแก้มดาไซ
ชูยะถอดหมวกออก ถือหมวกไว้ด้วยสองมือที่กำลังสั่นเพราะความโกรธ
〔ชูยะ〕
”แกมันโคตรน่าโมโห
สมควรตายที่สุด ดาไซ”
”ถ้าไม่มีนายสักคน ดาไซ
ฉันคงไม่เป็นคนอ่อนแอ
อ่อนไหวง่ายแบบนี้”
”ฉันล่ะเกลียดไอ้เรื่องรักๆใคร่ๆบ้าบอนี่
มันทำให้ฉันอ่อนแอ
และการกระทำของนายมันน่าโมโหที่สุด
ดาไซ”
”ฉันรู้ ชูยะ ฉันรู้ ”
ดาไซกอดเอวชูยะ ขยับเข้ามาใกล้ ประคองต้นคอแล้วจูบลงตรงน้ำตาที่ซึมออกมาชูยะ
ดาไซเลียริมฝีปากตัวเองเล็กน้อย
ชูยะเบือนหน้าหนี
ดาไซประคองแก้มชูยะแล้วบรรจงจูบที่โหยหามานาน ริมฝีปากชูยะทั้งนุ่มทั้งหวาน จูบที่แสนคิดถึง
เป็นจูบที่ทดแทนช่วงเวลาทั้งหมดที่ห่างกันไป
เป็นจูบที่ทดแทนความคิดถึงทั้งหมดที่มี
เป็นจูบที่ยืนยันความรู้สึกที่มีต่อกันอีกครั้งว่ายังเหมือนเดิมและเป็นคนเดียวเท่านั้น
〔ดาไซ〕
”นายสำคัญที่สุดเสมอ ชูยะ”
ดาไซกอดชูยะแล้วลูบผมชูยะเบาๆ
.
.
.
.
”ได้เวลาต้องไปทำงานต่อแล้วล่ะ”
”แม้แต่มีดของชูยะก็ยังหอมเลยล่ะนะ
ฉันล่ะชอบจริงๆ ฮึๆ”
- จบแล้วจ้า -
ชอบ ไม่คิดส่าจะมีคนแต่งฟิค ขอบคุณมากๆค่ะ
ตอบลบ